Blog

De Collectieve Revolutie: ‘Je kunt een beroep doen op de ander’ – De Groene Amsterdammer

Commentaar Vrouwenpartij: het artikel van de Groene Amsterdammer belicht de Collectieve Revolutie die zich in honderden dorpen en stadswijken aan het ontwikkelen is.
Het bestuur van Nederland is op zovele terreinen vastgelopen. Andere oplossingen dan meer en meer regels, -die de complexiteit, de ineffectiviteit en onwerkbaarheid nog verder verhogen-, zijn er niet. De oplossing komt van gewone mensen. Burgers in dorpen en buurten nemen met eigen initiatieven de problemen onder handen. En het werkt! Te lezen in het uitgebreide artikel hieronder.

Zorgverlening zonder beperkingen
De Vrouwenpartij juicht deze initiatieven enorm toe omdat de overheid met haar eindeloos beperkende en belastende regels in deze initiatieven omzeild kan worden. Niet alles uitbesteden aan zogenaamde professionals, aan bureaus van buiten de wijk, maar zelf doen en het geld binnen de wijk houden.
Waarom kunnen alleen opgeleide mensen weten hoe je problemen aan moet pakken? Wat hebben zij bij het halen van hun diploma überhaupt geleerd over de problemen waar je tegenaan loopt in de praktijk van alledag? Aan hoeveel regels zijn zij gebonden, welke hun effectiviteit en armslag beperken en het zorgproces vertragen?
Wat werkt beter: zorg met het hoofd of zorg met het hart? Zorg geleerd uit een boek of zorg uit empathie en gezond verstand? Zorg die op de minuut moet worden verantwoord en vergoed of zorg door vrijwilligers die gewoon tijd hebben voor persoonlijke zorg?

Alleen diploma’s toegelaten
’Nee, ja mag alleen zorg verlenen als je een diploma hebt’. Maar je mag wel trouwen zonder diploma, kinderen krijgen zonder diploma, kinderen verzorgen en opvoeden zonder diploma, helpen bij ziekten van kinderen en familie zonder diploma, kinderen helpen bij hun huiswerk zonder diploma, koken zonder diploma, schoonmaken zonder diploma, dieren in huis hebben zonder diploma, aan zelfmedicatie doen zonder diploma, een bedrijfje opzetten zonder diploma, dingen maken en repareren zonder diploma, een eigen huis bouwen zonder diploma, een buurthuis opzetten en vrijwilligerswerk doen zonder diploma, sport en sporters begeleiden zonder diploma, groente en fruit telen zonder diploma, enz.
Maar owee als er een diploma bestaat voor iets dan mag dat werk absoluut niet meer gedaan worden zonder diploma! Allemaal ter bescherming natuurlijk. Bescherming van wie eigenlijk? Van commerciële bedrijven met een diploma? Je wordt beschermd tegen fouten als iemand of een bedrijf een diploma heeft?
En als het niet meer werkt, dàn mag de thuiszorg door familie zonder diploma gedaan worden. Onder toezicht van de professional op afstand natuurlijk. Die zich nog wel moet houden aan de 5-minuten regel?

De onderliggende oorzaak: angst
Wij zijn een samenleving geworden waar niets meer fout mag gaan. Alle gevaar moet uitgesloten en buitengesloten worden. Elke ramp wordt gevolgd door een rijke schakering aan nieuwe regels, die bovenop de bestaande regels gestapeld worden en zo steeds hogere regelbergen opwerpen. We worden geregeerd door angst, waar de rechtse partijen garen bij spinnen. Angstiger maakt rechtser. Angst voor verlies van bezit, angst voor verlies van controle, angst voor de plotseling voelbare en zichtbare gevolgen van klimaatverandering, angst voor buitenlanders en vluchtelingen, angst voor geweld, angst voor criminaliteit en nu de nieuwe angsten voor de onmenselijkheid van de belastingdienst, voor het gebrek aan empathie van regering en overheid, voor een uit de hand gelopen inflatie, voor ongecontroleerde energie- en voedselprijzen, voor gewelddadige boeren, angst voor het vastlopen van de zorg en hulpverlening en het onderwijs, enz.

Een samenleving geregeerd door angst en wantrouwen
We kunnen niet meer met angst omgaan. Angst die alleen maar lijkt toe te nemen. De angstigen onder ons moeten beschermd worden door regels. En bij overtredingen door zware straffen. De angstigen bepalen de regels en wetten van onze samenleving. We mogen vooral niemand in de steek laten.
Wrang is het dat juist door alle regels en het misbruik van regels steeds meer mensen zich in de steek gelaten voelen. Mensen in Groningen, ouders van de toeslagen affaire, de aangevinkte mensen bij de belastingdienst, de jeugd tijdens de corona pandemie, mensen die energie en voedsel niet meer kunnen betalen, mensen die schulden moeten maken om het hoofd boven water te kunnen houden, mensen op de te lange wachtlijsten van de zorg, mensen die ongewild vereenzamen, de enorme aantallen mensen onder stress en mentale overdruk, de mensen waarbij de problemen te groot zijn om nog behandeld te kunnen worden; een eindeloze lijst? Een eindeloze voedingsbodem voor wantrouwen in regering en overheid die overvloeit naar alle delen van de samenleving? ‘Een goed voorbeeld doet goed volgen’ is een vergeten spreekwoord?

Alleen vertrouwen kan ons redden
1. Alleen vertrouwen kan angst terugdringen en overwinnen. Vertrouwen in de samenleving wordt systematisch ondergraven door foute politieke spelletjes. Welke politieke partij wijst niet met de beschuldigende vinger naar andere partijen? Welke politieke partij is in staat de verantwoordelijkheid voor herstel van vertrouwen op zich te nemen? Welke partij denkt niet in hokjes? Welke partij zet zich niet af tegen andere partijen? Welke partij probeert geen stemmen van rechts te krijgen? Welke partij voedt wantrouwen om stemmers te trekken?
Welke partij durft eerlijk te zijn? Vertrouwen is onlosmakelijk verbonden met eerlijkheid, toch? Wie beweert dat eerlijkheid in de politiek niet werkt? Tegenstemmers zijn ook tegen eerlijkheid?
2. Vertrouwen in elkaar is de toekomst. De menselijke maat is gebaseerd op waarden, niet op cijfers, niet alleen op diploma’s. Het angstig en krampachtig vasthouden aan de absoluutheid van diploma’s verstikt de samenleving. Honderduizenden zouden graag instromen daar waar je nu alleen terecht kunt met een gekwalificeerd diploma. De groeiende tekorten in onderwijs en zorg kunnen -voor nu en voor de toekomst- eenvoudig worden opgevangen, niet alleen door zij-instromers maar vooral door instromers met minder gerelateerde werkervaring. Vroeger bestonden er geen diploma’s en leerde je het vak bij een gilde en een meester. Onder toezicht werken om het vak te leren dient mogelijk gemaakt te worden in onderwijs en zorg. Iedereen kan alles leren dient het uitgangspunt te worden. Iedereen die in een bepaald vak succesvol is, mag in een ander vak instromen. Gezond verstand, toch?
Vertrouw de ziekenhuizen en de scholen om mensen als geschikte instromer te kunnen beoordelen. Probeer het niet met allerlei ambtenaren-regels tot op de komma te omkleden en te verzekeren, maar leg de verantwoordelijkheid bij de ziekenhuizen en scholen die echt ook zelf verstand van zaken hebben, of niet dan?

P.S. hoeveel universitair afgestuurden werken niet in een ander vakgebied dan waarin ze zijn afgestudeerd? Het feit dat ze een vakdiploma hebben in 1 vakgebied kwalificeert hen automatisch voor een ander vakgebied. Waarom geldt dat niet overal? Ervaring in 1 vakgebied hoort je te kwalificeren om in te stromen in een ander vakgebied! De wereld draait op de kwaliteit en ervaring van mensen!